Over Margriet

Van geschiedenis mijn werk maken, dat was mijn droom. Ik voelde me een bofkont toen dat lukte en ik bij de universiteit aan de slag kon. In heel veel opzichten paste de rol van onderzoeker ook bij mij. Maar toen ik tot de conclusie kwam dat voor de klas staan mij niet gelukkig maakte, begon er iets te knagen.

Ik wilde wat anders en vond een nieuwe baan bij de universiteitsbibliotheek. Toch voelde mijn zoektocht nog niet als afgerond en bleef ik zoeken naar vacatures, telkens hopend dat de vacature met ‘Het Antwoord’ zich vanzelf zou aandienen. In plaats van iets te vinden, kregen teleurstelling, onrust en ongeduld de overhand. De banen die pasten bij mijn opleiding spraken me niet aan of ze waren te ver bij mijn woonplaats vandaan. Langzaam begon ik hele andere banen te overwegen en me af te vragen wat ik nou waardevol werk vond. Opties die voorbij kwamen varieerden van loopbaancoach, tot sociaal werker, beleidsmedewerker en verpleegkundige.

Toen ben ik zelf naar een loopbaancoach gegaan. Ik ervaarde dat de kwaliteiten die voor mij vanzelfsprekend zijn: zelfstandigheid, doorzettingsvermogen, inlevingsvermogen, zelfreflectie, communiceren, verbinden, bescheidenheid, rust, positiviteit en analytisch vermogen eigenlijk heel bijzonder zijn. Ik realiseerde me dat ik werk wilde doen dat betekenisvol is voor mezelf en voor anderen. Van de beroepen die voorbij kwamen, liep ik het meest warm voor dat van loopbaancoach. In dit beroep kan ik anderen helpen vanuit gelijkwaardigheid. Werken doen we zoveel uren en jaren van ons leven, dat mij niets belangrijker lijkt dan dat we daar energie van krijgen en plezier uit halen.